Tempelen in Bagan
Door: Frouke
Blijf op de hoogte en volg Erwin, Frouke, Pip, Mees
22 Juli 2016 | Myanmar, Pagan
Erwin had bedacht dat het goed was een wat luxere accommodatie te regelen met een zwembad, zodat de kinderen tussen het tempelen door even lekker af konden koelen. Geen idee welke standaard men in Birma hanteert als je in Nederland iets boekt, dus hij had voor het gemak maar een royal suite geboekt. Toen we bij het hotel werden afgezet merkte Mees op dat het wel op een paleis leek, door al dat goud. En het hield niet op bij de entreehal. De pracht en praal was tot in detail doorgevoerd. De royal suite zou zo een thema-kamer in het Efteling Hotel kunnen zijn. Twee slaap- en badkamers, woonkamer, jacuzzi, zwembad en uitzicht op de tempels van Bagan. en verse bloemetjes op het bed. Nadat Erwin en ik waren bijgekomen van de schrik en de prijs hadden gedriedubbelcheckt (serieus, dit kan niet, ze hebben vast een foutje gemaakt) viel ons oog weer op de kinderen. Die zaten al knagend aan de verse fruitsalade op bed met hun hotelbadjassen en pantoffels aan. Uiteraard speelden ze voor prins en prinses. Vol trots lieten ze hun ‘magische tover wc’ zien, die zelf zijn klep open doet als je langsloopt. ‘Heeft Maxima dezelfde thuis, mam? vroeg Pip zich af.
Oef, wat zullen de kindjes straks in Nederland weer moeten wennen als ze hun eigen bed op moeten dekken, de wc-bril niet vanzelf open gaat en de bloemen hooguit eens een keer in een vaas op tafel staan, in plaats uitgestrooid van in hartjesvorm op hun bed. Maar ach, dat is een zorg voor later….nu we er toch zijn genieten we volop van deze totaal over de top ervaring. De Veerkampjes zouden zwaar jaloers op dit interieur zijn….
Om de tempels te bekijken huren we elektrische scooters. Ja, elektrisch, je leest het goed. De tegenstellingen hier zijn in alle opzichten zo groot! Alleen de hoofdweg naar Bagan is enigszins geasfalteerd, de rest van de weggetjes naar de tempels zijn onverhard. Maar elektrische fietsen en scooters hebben ze hier op elke hoek van de straat te huur voor een paar dollar per dag. De wegen zijn rustig, dus dit keer durft ook Annie het aan: allebei met een koninklijke telg op onze elektrische scootert in Bagan….kom maar door met die tempels!
Overal waar we kijken staan ze, in alle vormen en formaten, van goud van steen. De lokale bevolking ‘past’ op de tempels. Zodra we in de buurt van een tempel komen, doet iemand de deur van de tempel open, vertelt wat deze tempel bijzonder maakt, in 3 woorden Engels of wat met wat handgebaren. In alle tempels staat minstens 1 grote gouden boeddha met een offeraltaartje. Tot grote vreugde van de kinderen, die daar dan even willen bidden. Ze gaan tussen de andere mensen in met hun neus op de grond liggen. Als we vragen waar ze voor bidden vertellen ze over de wensen die ze bij elke boeddha doen. Enkele hartenwensen: ‘ik hoop dat mijn knuffel Ollie echt is als ik terugkom, lijkt me leuk om een levende olifant te hebben.’ aldus Pip. Mees wenst geluk en dierenstickers voor hem en al zijn vrienden. Wij mogen ook wel wat stickers als zijn wens uitkomt. Top! Ongekende gulheid. ;-)
Bezoekers aan de tempels zijn voornamelijk Birmezen, natuurlijk zijn er ook toeristen, maar niet in de aantallen die we verwacht hadden. Bagan heeft een oud en een nieuw gedeelte. In het oude gedeelte zitten vooral kleinere guesthouses, in het nieuwe gedeelte de nieuwere luxere hotels. Langs de weg eettentjes in alle soorten en maten.
Omdat er zoveel tempels zijn is het nergens echt druk. Het drukste was de zonsondergang op de hoogste tempel. Daar stonden –schrik niet- maarliefst 2 toeristenbussen en een stuk of 30 scooters. We zien dat er in New Bagan druk wordt bijgebouwd aan resorts,, maar ook in ons eigen hotel zien we hetzelfde: het aanbod is er, maar we zijn de enige toeristen in het hele hotel. Onze kinderen spelen met de kinderen van de hotelstaff aan de rand van het zwembad. Het voelt als stilte voor de storm. We zijn hier voor ons gevoel dus echt op het goede moment. Birma is nog niet ontdekt door massatoerisme. Deze plek is zo mooi en bijzonder, dat we denken dat we het over een paar jaar niet meer terug kennen….Ik zag hetzelfde bij de Angkor Wat tempels in Cambodja. Die waren 10 jaar geleden ook nog zo rustig en puur. Toen we daar 2 jaar geleden met de kinderen kwamen was het een komen en gaan van grote groepen toeristen. Wat zijn we blij dat we deze plek nu hebben bezocht!
We crossen van tempel naar tempel. Elke tempel is weer anders, we komen ogen te kort en kunnen foto’s blijven maken van het uitzicht. Bagan is een groot schilderij. Bizar mooi. Einde van de middag koelen we af in het zwembad en rond vijven gaan we weer terug richting tempels voor de zonsondergang. Wat een prachtige dagen.
Na 3 dagen hebben we alle tempels gezien die we graag wilden bezoeken. Bij de laatste tempel die we opgaan ziet Mees weer een prachtige oude monnik. Hij rent er naartoe en groet hem weer, buigend als een knipmes. De monnik groet hem terug en legt zijn had op Mees zijn hoofd. Hij buigt en kijkt Mees met een heldere blik en glimlach lang aan. Zo helder dat Mees er helemaal verlegen van wordt. Hij blijft als versteend staan kijken en komt pas weer in beweging als de monnik weg is. Het blijft elke keer zo bijzonder, Mees en monniken.
De laatste dag is Mees niet lekker. Hij klaagt over pijn in zijn buik en heeft moeite met de hitte. We hopen dat nachtrust hem goed zal doen, want we hebben een lange reisdag per bus voor de boeg naar het meer van Inle. Tijdens het ontbijt spuugt Mees de boel onder. Wel netjes in zijn theekopje. We hopen dat hij de busreis een beetje goed doorkomt.
Volgens de website hebben we een luxe touringcar. Eerst zien, dan geloven is ons motto bij het boeken van bussen in Azië. Op de minuut nauwkeurig komt er een luxe touringbus aanrijden met vliegtuigstoelen tvschermen in de stoelen, uitklapbare tafels en verstelbare voetsteunen. We lachen ons rot! In Birma!! Hoezo backpacken? Dit is nog beter als in het vliegtuig. Mees valt als een blok in slaap. De rijst die we hem geven komt er helaas ook direct weer uit. Onze kleine zure bom slaapt direct weer verder. Als hij Erwin een zak M&M’s hoort open maken komt hij bij. Zijn klachten lijken als sneeuw voor de zon verdwenen. Opmerkelijk. Bij aankomst in het hotel haalt hij net de wc niet en begint het personeel dit keer niet spelend maar dweilend aan het ontvangst….Ook dat is reizen. We denken dat Mees zijn buikpijn komt van de slokken zwembadwater. We spreken af dat hij voortaan alleen nog maar uit de waterfles drnkt. Meest stem in. ‘Tijdens het zwemmen hou ik mijn mond dicht.’ Goed plan birMees! S avonds werkt meneer in een rap tempo twee borden spaghetti naar binnen en heeft weer babbels. Gelukkig. We proosten op de goede afloop en de prachtige dagen in Bagan..Cheers
-
22 Juli 2016 - 18:34
Yolanda:
Hoi Erwin, Frouke, pip en Mees,
Wat een super leuk verhaal.
En zo te lezen is het ook echt genieten daar. Kijken uit naar het volgende reisverslag. En Erwin alvast gefeliciteerd met je verjaardag.
Liefs Yolanda en Rob
-
23 Juli 2016 - 08:08
Oma Jet:
Cees en ik hebben genoten van dit alweer prachtige verhaal.
Alle ingrediënten van de reis zijn voor ons weer aan bod gekomen en alweer op een prachtige manier zeer beeldend beschreven...of zoals Cees opmerkt...na de beschrijving van deze reisfolder willen we zo snel mogelijk boeken voor ook zo'n reis naar Birma
Knuffel for all...hopen dat Mees idd meer water en minder zwembadwater drinkt...prettige verjaardagsvoorbereiding liefs wij xxx -
24 Juli 2016 - 09:06
Esmeralda:
Hej lieverds,
Wat heerlijk om de verhalen te lezen en de fotos te zien! Heb t meteen mijn reis-lijst gezet...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley