Tempelen in Angkor Wat
Door: Frouke
Blijf op de hoogte en volg Erwin, Frouke, Pip, Mees
12 December 2013 | Cambodja, Khett Siem Reab
Net buiten Siem Reap liggen de Angor Wat tempels; het grootste religieuze tempelcomplex dat ooit gebouwd schijnt te zijn. Alles in Cambodja heeft een link naar deze tempels: angkor bier, angkor hotels, angkor tuk tuks, angkor silk,…you name it…they've got it! Snap ook wel waarom ze alles ernaar vernoemen, want het is gewoon prachtig. Logisch dus dat dit is uitgegroeid tot de grootste toeristische trekpleister van Cambodja. Tien jaar geleden bezocht ik deze tempels en was Siem Reap nog een klein schattig dorpje zonder verharde wegen. Ik voelde me dan ‘oud’ toen ik bij aankomst in Siem Reap maar bleef ratelen over ‘hoe het vroeger was’….Siem Reap is inmiddels namelijk uitgegroeid tot een stad met een bruisend toeristisch centrum en vele hotels en resorts….en een pubstreet met barren en alle soorten restaurants die je maar kan bedenken. De kinderen gingen door het lint toen ze een pizzeria zagen, na 8 weken rijst konden we ons daar wel iets bij voorstellen. Een koud glas prosecco met een pizza met echte rucola en parmezaanse kaas zorgde voor totale stilte bij ons aan tafel……mmmmmm
De volgende ochtend regelden we een tuk tuk die ons naar de tempels van Angkor Wat bracht. Man, wat zijn ze mooi! Vooral de jungle tempel blijft geweldig: een tempel waar complete bomen doorheen zijn gegroeid….het lijkt bijna een film decor ( dat was het trouwens ook; scenes van Tomb Raider met Angelina Jolie zijn hier opgenomen.) In de tempels steken de monniken wierook op bij grote boedha beelden. Natuurlijk werd er binnen een mum van tijd weer contact gelegd met de kids en kregen ze een armbandje voor geluk omgeknoopt. De monniken vonden de blonde mini’s weer zo speciaal dat ze uiteindelijk met hun armen vol geknoopt de tempels verlieten. Als die bandjes echt geluk brengen, maken we inmiddels wel een redelijke kans op de jackpot…toch maar eens wat krasloten kopen als we weer thuis zijn…
De grootste tempels worden –uiteraard- druk bezocht. We hadden de pech tegelijk met een paar bussen met Chinese toeristen bij een tempel aan te komen.. Ze wilden maar 1 ding: foto’s van tempels MET…–hoe verrassend- onze kindjes… Er ontstonden nog net geen rijen om foto’s te maken. De kindjes werden constant geaaid, aangehaald, opgetild…Ze werden er op een gegeven moment echt stik chagerijnig van en gingen nog net niet gillen als er weer een lading ‘parapluutjes met camera’s’ hun richting op kwam en het geluid van klikkende camera’s en kirrende stemgeluidjes weer toenam. Pip had een blokfluit gekregen, toen ze die uiteindelijk als knuppel in begon te zetten zijn we vertrokken en hebben we gewacht tot het lunchtijd was. Dan zijn de tempels namelijk uitgestorven en konden we rustig rond struinen...
We bekijken de tempels ’s ochtends en duiken ’s middags lekker het zwembad in….goede balans om het gewoon relaxt te houden…blijft wel gewoon vakantie hier niet waar? En al die zwembaden van de afgelopen weken zorgen op een leuke, speelse manier voor ontwikkeling: ze willen geen bandjes meer aan, durven onder water, kunnen drijven en sterker nog: Mees zwom ZONDER BANDJES naar de overkant van het zwembad. Wij natuurlijk helemaal trots en Mees zelf ook…Hij vindt zichzelf ‘een hele grote jonguuh’ want hij kan nu ‘sondur luiur slaapuh’ en ‘sondur bandjus sw
ffllllemmuh’…en…jawel…’selluf teguuh een heeeele grootuh boom plassuuh’…vet stoer. Hij vertelt het tegen iedereen die het maar wil horen wil.
Om deze mijlpaal te vieren mag Mees ’s avonds kiezen wat hij wil eten. Hij kiest voor een ‘snijert’ (pizza in stukken gesneden). Pip regels het wel even bij de pizzeria: ‘orange juice en pizza! Akuun! (dank je wel in het Cambodjaans). Als ze vervolgens de muziek hoort gaat ze op haar stoel staan dansen…en een praatje pot met andere Nederlanders vindt mevrouw ook erg gezellig (ik kom uit Rotterdam en heb met olifanten gezwommen.Pizza is lekker, spin is vies. En waar woon jij?’) Op de terug weg naar het hotel hangt ze uit de tuk tuk te gillen en ‘high five’ te doen met iedereen die maar wil. Haar eerdere gereserveerdheid lijkt hier te verdwijnen als sneeuw voor de zon…Reizen is goed voor de ontwikkeling in de meest brede zin van het woord….we blijven van de ene in de andere verbazing vallen…
Na 5 dagen zijn we ‘uitgetempeld’ en vliegen we naar Krabi in Thailand. Vanuit Krabi vertrekken we naar de eilandjes om de laatste maand vooral te gebruiken om te relaxen… Dit was inmiddels de 5e vlucht die we namen, dus de kinderen zijn erg gewend geraakt aan vliegen. Ze beginnen al vriendelijk te lachen tegen de camera’s bij de douane, willen 3 keer gefouilleerd worden en vragen ‘stempels op hun arm’, want in hun ‘boekje’ (paspoort) kunnen ze hem niet heel de tijd zien. Als ze ergens naar toe willen en wij uitleggen dat het erg lang rijden is antwoorden ze standaard ‘dan vliegen we toch?’….klinkt uber-decadent…wat zullen onze globetrotters straks moeten afkicken in Nederland…en wij trouwens ook!
De volgende ochtend regelden we een tuk tuk die ons naar de tempels van Angkor Wat bracht. Man, wat zijn ze mooi! Vooral de jungle tempel blijft geweldig: een tempel waar complete bomen doorheen zijn gegroeid….het lijkt bijna een film decor ( dat was het trouwens ook; scenes van Tomb Raider met Angelina Jolie zijn hier opgenomen.) In de tempels steken de monniken wierook op bij grote boedha beelden. Natuurlijk werd er binnen een mum van tijd weer contact gelegd met de kids en kregen ze een armbandje voor geluk omgeknoopt. De monniken vonden de blonde mini’s weer zo speciaal dat ze uiteindelijk met hun armen vol geknoopt de tempels verlieten. Als die bandjes echt geluk brengen, maken we inmiddels wel een redelijke kans op de jackpot…toch maar eens wat krasloten kopen als we weer thuis zijn…
De grootste tempels worden –uiteraard- druk bezocht. We hadden de pech tegelijk met een paar bussen met Chinese toeristen bij een tempel aan te komen.. Ze wilden maar 1 ding: foto’s van tempels MET…–hoe verrassend- onze kindjes… Er ontstonden nog net geen rijen om foto’s te maken. De kindjes werden constant geaaid, aangehaald, opgetild…Ze werden er op een gegeven moment echt stik chagerijnig van en gingen nog net niet gillen als er weer een lading ‘parapluutjes met camera’s’ hun richting op kwam en het geluid van klikkende camera’s en kirrende stemgeluidjes weer toenam. Pip had een blokfluit gekregen, toen ze die uiteindelijk als knuppel in begon te zetten zijn we vertrokken en hebben we gewacht tot het lunchtijd was. Dan zijn de tempels namelijk uitgestorven en konden we rustig rond struinen...
We bekijken de tempels ’s ochtends en duiken ’s middags lekker het zwembad in….goede balans om het gewoon relaxt te houden…blijft wel gewoon vakantie hier niet waar? En al die zwembaden van de afgelopen weken zorgen op een leuke, speelse manier voor ontwikkeling: ze willen geen bandjes meer aan, durven onder water, kunnen drijven en sterker nog: Mees zwom ZONDER BANDJES naar de overkant van het zwembad. Wij natuurlijk helemaal trots en Mees zelf ook…Hij vindt zichzelf ‘een hele grote jonguuh’ want hij kan nu ‘sondur luiur slaapuh’ en ‘sondur bandjus sw
ffllllemmuh’…en…jawel…’selluf teguuh een heeeele grootuh boom plassuuh’…vet stoer. Hij vertelt het tegen iedereen die het maar wil horen wil.
Om deze mijlpaal te vieren mag Mees ’s avonds kiezen wat hij wil eten. Hij kiest voor een ‘snijert’ (pizza in stukken gesneden). Pip regels het wel even bij de pizzeria: ‘orange juice en pizza! Akuun! (dank je wel in het Cambodjaans). Als ze vervolgens de muziek hoort gaat ze op haar stoel staan dansen…en een praatje pot met andere Nederlanders vindt mevrouw ook erg gezellig (ik kom uit Rotterdam en heb met olifanten gezwommen.Pizza is lekker, spin is vies. En waar woon jij?’) Op de terug weg naar het hotel hangt ze uit de tuk tuk te gillen en ‘high five’ te doen met iedereen die maar wil. Haar eerdere gereserveerdheid lijkt hier te verdwijnen als sneeuw voor de zon…Reizen is goed voor de ontwikkeling in de meest brede zin van het woord….we blijven van de ene in de andere verbazing vallen…
Na 5 dagen zijn we ‘uitgetempeld’ en vliegen we naar Krabi in Thailand. Vanuit Krabi vertrekken we naar de eilandjes om de laatste maand vooral te gebruiken om te relaxen… Dit was inmiddels de 5e vlucht die we namen, dus de kinderen zijn erg gewend geraakt aan vliegen. Ze beginnen al vriendelijk te lachen tegen de camera’s bij de douane, willen 3 keer gefouilleerd worden en vragen ‘stempels op hun arm’, want in hun ‘boekje’ (paspoort) kunnen ze hem niet heel de tijd zien. Als ze ergens naar toe willen en wij uitleggen dat het erg lang rijden is antwoorden ze standaard ‘dan vliegen we toch?’….klinkt uber-decadent…wat zullen onze globetrotters straks moeten afkicken in Nederland…en wij trouwens ook!
-
12 December 2013 - 18:07
William :
Hoe cool is Cambodja ? En dan te bedenken dat ik heb mogen deeluitmaken van de vredesmacht aldaar dat dit mogelijk maakt.
Ik was in 1992 al onder de indruk van ankor...... No. toeristen toen allen VN mensen.
Goed om te horen dat het relaxed is. -
12 December 2013 - 18:13
Fenke:
Ik zie die rakkers van jullie al gaan daar.. Heerlijk!! Lekker van genieten, mooi om te lezen dat ze zich zo makkelijk aanpassen en goed kunnen vermaken. Geniet daar maar lekker van. Enne, zo'n blokfluit mag je af en toe best inzetten als knuppel -
13 December 2013 - 09:37
Wies:
Sta helemaal achter Pips goede idee waar zo'n blokfluit allemaal voor ingezet kan worden. Hoogst irritant al die klikkende parasolletjes.
Wat verandert er veel hè als je op een plaats komt waar je al eens eerder geweest bent. Ik ben wel eens luid gillend weg gelopen. Die jungle tempel is idd prachtig, evenals de foto's die daar gemaakt zijn. Blijft genieten om jullie te volgen. Wat vliegt de tijd overigens.
Veel liefs van ons allemaal. -
13 December 2013 - 09:42
[o] Ma Henriette En Opa Cees:
Ik ben er heilig van overtuigd dat die geluksbandjes al werken. Niet voor de jackpot maar wel voor deze fantastische reis.....en dat jullie allemaal af moeten kicken lijkt me helemaal waar.....Zelfs wij moeten afkicken van de foto's, de whatsapp en de prachtige verhalen.... -
13 December 2013 - 10:10
Sandra Nijskens:
MOOOOOOIIII!!!! Enjoy.... Xx -
14 December 2013 - 10:22
Esmeralda:
Heerlijk verhaal weer! Ik zal de ouders tijdens de rapportgesprekken het advies te geven een lange reis te maken met hun kinderen..
Prachtig om te lezen en geniet van deze ontwikkelen. X -
16 December 2013 - 11:34
Hanneke K.:
Hallo Leute! Dat klinkt weer allemaal erg vermakelijk fijn, mooi man!Zo'n bus Chinezen ook... altijd goed voor ergernis en verbazing (en rode oogjes van den flitser) haha. Geniet er nog efkes van!!! xx ha -
16 December 2013 - 21:36
Maj-Britt:
Het klinkt echt geweldig en jullie verhalen zijn heel vermakelijk!
Groetjes en geniet!
Maj-Britt -
17 December 2013 - 21:48
Co:
Was weer lekka lekka verhaal! X co -
18 December 2013 - 09:00
Johan:
Weer heel gezellig en smeuig verhaal, alhoewel met die spuugmonstertjes wordt het wel heeel smeuig.
Zelfs Sinterklaas en de Pieten naar Cambodia gehaald voor een familiefeestje, kosten nog moeite gespaard. Ben benieuwd hoe jullie Rudolf the rednose reindeer zover krijgen om de tropische stranden in Thailand te bezoeken.;-)
Vergeet factor 50 niet te gebruiken anders vallen jullie zometeen echt te veel op. -
24 Augustus 2016 - 05:45
Alex :
Hoi Erwin en Frouke,
Wat schrijven jullie leuk! Ik heb een aantal verhalen gelezen en ik vind het een goede mix van persoonlijke ervaring met handige informatie en hier en daar wat tips.
Ik ben zelf een jaar geleden begonnen met een online travel magazine geschreven door niet journalisten, schrijvers of reis organisaties, maar daadwerkelijk door de mensen die bijzondere reizen maken en daar fantastische dingen mee maken.
Zouden jullie het leuk vinden om wat van jullie verhalen te delen op Story of my World? We proberen reizigers aan andere reizigers te koppelen door mooie verhalen. Ik denk dat een aantal van jullie verhalen daar perfect bij zouden passen!
Ik hoor graag of jullie open staan voor het idee en dan kunnen we vanuit daar verder kijken :)
Groetjes, Alex
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
