Thaise karaoke bus &aardbeien-branche in Maleisie
Door: Frouke
Blijf op de hoogte en volg Erwin, Frouke, Pip, Mees
11 Januari 2014 | Maleisië, Cameron Highlands
Na ruim twee weken moest het er toch van komen: het afscheid van de prachtige eilanden in Zuid Thailand. Wat een heerlijke tijd hebben we hier gehad. De jaarwisseling werd groot gevierd. Het strand was omgebouwd tot sfeervol openlucht restaurant, compleet met podium, fakkels, bloemen….Op het podium werden dansvoorstellingen gegeven door een Thaise dansgroep, afgewisseld met breakdance van Mees en ballet van Pip. Grappig om te zien dat ze na praktisch elke beweging gingen buigen om een applaus in ontvangst te nemen. Vermoeiende aangelegenheid om hier publiek te zijn…Vlak voor de jaarwisseling lieten we –samen met honderden anderen over het hele strand- grote wenslampionnen op.. Om 12 uur hing de lucht vol met lampionnen en werd er groot siervuurwerk afgestoken…2014 begint prachtig met onze blote voeten in het zand…
Onze reis gaat verder naar Maleisië. Per boot bereiken we het vasteland, waar onze reis per mini- van verder gaat…Er had al een klein alarmbelletje moeten gaan rinkelen toen we een klein karaoke stickertje op de ruit zagen zitten en de hele achterbank nog vrij was…We waren nog niet goed en wel vertrokken of de auto transformeerde zich in een mega super sound machine; er kwam zelfs een groot tv scherm uit het plafond……..Onze Thaise medepassagiers leken het allemaal erg normaal te vinden en werden pas echt blij toen de eerste klanken van de gitaren van de Scorpions door de bus galmden. We begrepen ineens waarom de achterbank nog leeg was: daar zat namelijk een dikke vette boom-bass-box ingebouwd…..Het getril van de boxen op de achterbank was echt niet te harden…. We zaten zo ingebouwd dat bewegen redelijk onmogelijk was, maar door een harde schreeuw van Erwin ging de muziek naar een niveau dat minder snel tot gehoorbeschadiging zou leiden. De chauffeur reed alsof zijn leven ervan af hing en na 4 uur waren we eigenlijk allang blij dat we ‘alleen’ maar een piep in onze oren hadden…. Maleisie…we made it!
Ineens rijden we over verharde snelwegen, houden mensen zich aan verkeersregels en komen we op tijd aan in Georgetown op het eiland Penang. We kunnen nu een heel verantwoord verhaal afsteken over het feit dat Georgetown behoort tot Unesco world heritage, maar eigenlijk zijn we hiernaar toe gekomen om het bekend staat om…jullie raden het al…het eten… Streetfood hebben ze hier werkelijk in alle soorten en maten... We willen het liefst elk stalletje leeg eten. Alles smaakt naar meer…..sateh, duck, kojak, rendang….Kan er makkelijk een blog en fotoalbum mee vullen….zal jullie dat niet aandoen….We deden meer dan eten…zo huurden we fietsen en bezochten dus het historische centrum van Georgetown. Prachtig, vooral de Chinese invloeden en de prachtige streetart maakten onze fietstocht tot een superleuke ervaring.
De dag erna werd Mees 3. Meneer werd wakker gemaakt in een kamer vol balonnen met een bellenblaaskanon. Zijn dag kon niet meer stuk en we waren nog niet eens begonnen! In het restaurant waar we gingen ontbijten bracht de bediening zijn taart terwijl ze voor hem zongen. Toen de rest van het restaurant mee ging zingen snapte Mees er niks meer van. Weten ze allemaal dat ik 3 ben? Hij deelde apentrots taart uit en raakte niet uitpraat over hoe ‘grote jongen’ hij nu al is. Hij wil naar een hele grote speeltuin; we vinden een klimpark, waar ‘kinderen’ van 2 tot 92 zich voor een dag even echt tarzan voelen. Kids vonden het geweldig en vielen op terugweg in de taxi al in slaap…
De volgende stop is Cameron Highlands; bekend om thee plantages en aardbeien. Het ligt wat hoger en het is dus een stuk koeler. Voor het eerst in 2,5 maand moesten we dan ook schoenen aan. Kunnen we vast even wennen voor als we weer thuis komen ;-)
Heerlijk om lekker te wandelen door de natuur, mooie uitzichten op theeplantages en aardbeivelden….we denken dat John Lennon hier inspiratie heeft opgedaan voor zijn ‘strawberryfields’….Het is een veelzijdige business, die aardbeienbranche….behalve een aardbei hotel (uiteraard), hebben ze hier uiteraard verschillende aardbeienrestaurants, waar ze allerlei aardbeispecialiteiten verkopen…en als je dan genoeg aardbeien op hebt, kun je altijd nog een aardbeienkussen kopen, met een aardbeienpyama met bijpassende muts en een aardbeiensleutelhanger voor de thuisblijvers. Bij de aardbeienspa zijn we omgedraaid en zijn we heerlijk gaan eten….iets zonder aardbeien…
De volgende stop is Taman Negara; de jungle!
Onze reis gaat verder naar Maleisië. Per boot bereiken we het vasteland, waar onze reis per mini- van verder gaat…Er had al een klein alarmbelletje moeten gaan rinkelen toen we een klein karaoke stickertje op de ruit zagen zitten en de hele achterbank nog vrij was…We waren nog niet goed en wel vertrokken of de auto transformeerde zich in een mega super sound machine; er kwam zelfs een groot tv scherm uit het plafond……..Onze Thaise medepassagiers leken het allemaal erg normaal te vinden en werden pas echt blij toen de eerste klanken van de gitaren van de Scorpions door de bus galmden. We begrepen ineens waarom de achterbank nog leeg was: daar zat namelijk een dikke vette boom-bass-box ingebouwd…..Het getril van de boxen op de achterbank was echt niet te harden…. We zaten zo ingebouwd dat bewegen redelijk onmogelijk was, maar door een harde schreeuw van Erwin ging de muziek naar een niveau dat minder snel tot gehoorbeschadiging zou leiden. De chauffeur reed alsof zijn leven ervan af hing en na 4 uur waren we eigenlijk allang blij dat we ‘alleen’ maar een piep in onze oren hadden…. Maleisie…we made it!
Ineens rijden we over verharde snelwegen, houden mensen zich aan verkeersregels en komen we op tijd aan in Georgetown op het eiland Penang. We kunnen nu een heel verantwoord verhaal afsteken over het feit dat Georgetown behoort tot Unesco world heritage, maar eigenlijk zijn we hiernaar toe gekomen om het bekend staat om…jullie raden het al…het eten… Streetfood hebben ze hier werkelijk in alle soorten en maten... We willen het liefst elk stalletje leeg eten. Alles smaakt naar meer…..sateh, duck, kojak, rendang….Kan er makkelijk een blog en fotoalbum mee vullen….zal jullie dat niet aandoen….We deden meer dan eten…zo huurden we fietsen en bezochten dus het historische centrum van Georgetown. Prachtig, vooral de Chinese invloeden en de prachtige streetart maakten onze fietstocht tot een superleuke ervaring.
De dag erna werd Mees 3. Meneer werd wakker gemaakt in een kamer vol balonnen met een bellenblaaskanon. Zijn dag kon niet meer stuk en we waren nog niet eens begonnen! In het restaurant waar we gingen ontbijten bracht de bediening zijn taart terwijl ze voor hem zongen. Toen de rest van het restaurant mee ging zingen snapte Mees er niks meer van. Weten ze allemaal dat ik 3 ben? Hij deelde apentrots taart uit en raakte niet uitpraat over hoe ‘grote jongen’ hij nu al is. Hij wil naar een hele grote speeltuin; we vinden een klimpark, waar ‘kinderen’ van 2 tot 92 zich voor een dag even echt tarzan voelen. Kids vonden het geweldig en vielen op terugweg in de taxi al in slaap…
De volgende stop is Cameron Highlands; bekend om thee plantages en aardbeien. Het ligt wat hoger en het is dus een stuk koeler. Voor het eerst in 2,5 maand moesten we dan ook schoenen aan. Kunnen we vast even wennen voor als we weer thuis komen ;-)
Heerlijk om lekker te wandelen door de natuur, mooie uitzichten op theeplantages en aardbeivelden….we denken dat John Lennon hier inspiratie heeft opgedaan voor zijn ‘strawberryfields’….Het is een veelzijdige business, die aardbeienbranche….behalve een aardbei hotel (uiteraard), hebben ze hier uiteraard verschillende aardbeienrestaurants, waar ze allerlei aardbeispecialiteiten verkopen…en als je dan genoeg aardbeien op hebt, kun je altijd nog een aardbeienkussen kopen, met een aardbeienpyama met bijpassende muts en een aardbeiensleutelhanger voor de thuisblijvers. Bij de aardbeienspa zijn we omgedraaid en zijn we heerlijk gaan eten….iets zonder aardbeien…
De volgende stop is Taman Negara; de jungle!
-
11 Januari 2014 - 07:27
Irene:
Wat een heerlijk verhaal weer!!!! Have fun nog even! -
11 Januari 2014 - 07:58
Henriette En Cees :
Dat het blote-voetengevoel 2014 mag tekenen voor jullie......en volgende week zien we elkaar weer. Hier zal het weer rond de 0 graden zijn.....mag jullie aanraden niet alleen schoenen te regelen maar ook iets warms ......wat zijn die kids lang geworden !!!! Geniet nog een week van al het moois.....heel veel Liefs....xxx -
11 Januari 2014 - 08:57
Es:
Oh wat heerlijk, maandenlang geen schoenen!!
Ik wil ook:-)
En dan al dat eten.. Ik wil ook:-)
Gun het jullie van harte hoor. En ben ook erg blij dat t allemaal zo goed gaat!
Kus uit t steeds kouder wordende Nederland. X -
11 Januari 2014 - 11:24
Olga :
Heeeeerlijk, al dat eten, strand en blote voeten. Als dat geen goeie start is... Wij startten het nieuwe jaar op onze sokken, hoop dat ook een goede voorbode is ;-) Maar wat vliegt de tijd! Heel benieuwd naar de live version van al deze verhalen. Veel plezier nog jullie laatste week! X -
11 Januari 2014 - 17:23
Mira:
Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn, vooral vanuit Nederland. Heerlijk!!!!!
Lekker late reactie weer van mij, zo de laatste week ongeveer, maar heb wel genoten van jullie avonturen. En precies wat je moeder zegt'wat zijn de kids gegroeid!!!!"komt zeker door dat eten daar? Maar dat klopt ook eigenlijk niet , want daar zijn ze niet zo lang....(die mensen)
Nou, tot heel snel, en geniet nog even met volle teugen!!!!!! -
12 Januari 2014 - 20:59
Wieteke:
Deze lezen jullie ws pas als jullie weer uit de jungle zijn. Of misschien toch internet in de jungle?? Geniet van jullie laatste week! Heerlijk om jullie straks weer live te zien! Bob is aan t aftellen! Of misschien eerder joep ;) X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
