Tempels, slangen en monniken
Door: Frouke
Blijf op de hoogte en volg Erwin, Frouke, Pip, Mees
29 Oktober 2013 | Thailand, Bangkok
BAM! Daar is ie dan: ons vakantiegevoel! Alle lijstjes in ons hoofd zijn verdwenen en maken plaats voor hier en nu….precies waar we willen zijn! De kids gaan helemaal mee in deze relaxte flow en we genieten van alles wat op ons pad komt. We nemen de kids mee naar het paleis van de koning. Blijft een indrukwekkende plaats waar je ogen, oren en neuzen te kort komt. De geur van wierook, bloemenkransjes, het zachte gezang van de monniken uit de tempel (de oppermonnik is onlangs overleden, dus veel afscheidsrituelen de komende maand) en de schittering van het goud op de tempels…
Bij binnenkomst valt ons meteen weer op hoe ze hier op kinderen zijn ingesteld: speciale ingangen, altijd een helpende hand met kinderwagens, zelfs politie die het verkeer even omleidt als de kids uit een tuk tuk worden getild. Het lijkt wel een koninklijk paar. Mensen vliegen op hen af, aaien over hun bol, maken gevraagd en ongevraagd foto’s en beginnen in werkelijk alle talen te praten. Zodra we zelf een foto van de kinderen willen maken staan er ineens 20 mensen mee te fotograferen. Heel bizar. Een groep Chinezen heeft de kids het hele tempelcomplex gevolgd. We leggen aan de kinderen uit dat al deze mensen niet vaak kindjes met blauwe ogen en blonde haren zien en dat ze zelf moeten aangeven wat ze wel en niet willen. Op het einde van de dag zijn de kinderen het beu en trekken ze een gekke bek of een sjaal over hun gezicht als er weer een camera op hun gericht wordt.
Onderweg eten we op een marktje. Tom ka kai soep, pad thai gai, dragonfruit-sapjes; we overeten onszelf bij elke maaltijd omdat het zo lekker is! Mees is dol op pad thai (noodles) en Pip op verse fruitsapjes.
Na het eten komen we een monnik tegen die contact maakt met Mees. Hij geeft ons 4 kettinkjes met goudkleurige boeddha hangertjes eraan. De kinderen zijn erg onder de indruk en vragen wat zo’n meneer in een oranje jurk de hele dag doet. Ja, leg dat maar eens even uit. Wat is bidden? Waarom doet hij dat dan? En heeft hij ook kindjes? We doen een poging het een en ander uit te leggen en er blijft iets hangen: respect. Bij de volgende tempel ziet Mees een paar monniken. Hij stapt erop af, houdt zijn handen gevouwen tegen zijn neus aan en buigt voorover. De monniken staan even perplex te kijken als wij. Bij de ingang van de tempel komt er net een groep monniken naar buiten. Ze komen weer op Mees af en lopen hand in hand met hem de trappen op en af. Mees vindt het helemaal geweldig en laat zich rondsjouwen. De monniken zien de ketting om zijn nek en zijn weer onder de indruk. Weer buigt Mees voor de monniken met zijn handjes gevouwen tegen zijn neus. Mees de mini monnik.
Vandaag bezoeken we de snakefarm van het Rode Kruis in Bangkok. Indrukwekkende demonstratie over allerlei soorten slangen en hoe ermee om te gaan. Een slang heeft een pokkenhumeur en bijt een verzorger. De verzorger vertrekt geen spier, haalt de slang uit zijn arm en zegt: no problem, not poison en komt met de volgende slang aanlopen….een dikke vette Birmese albino Python. Uiteraard wordt Mees weer uit het publiek gehaald om ‘gezellig’ met deze grote lange slang op de foto te gaan. Eerst met verzorgers, daarna alleen met de enorme slang. Na het bijtincidentje was ik toch iets minder relaxt en stond ik in de aanslag om deze slang eigenhandig te wurgen bij de eerste verkeerde beweging. Natuurlijk gebeurde er niks behalve de 824 foto’s die er gemaakt werden. Uiteindelijk hebben we zelfs nog een familiefoto met onze lange Birmese vriend gemaakt….en dan te bedenken dat ik eigenlijk hartstikke bang ben voor slangen! Maarja, moest natuurlijk wel even aan de kinderen voor doen hoe je zo’n slang dan omhangt en hoe lekker koud hij aanvoelt als je hem aait (GADVERDAMMMMUUUUHHH!!!!!!). Weer een grensje verlegd vandaag….
Ik nam Pip nog even mee voor een ontspannende massage. Weer een klein inschattingsfoutje. Een heel lief klein thais mannetje kan nooit veel kwaad…dacht ik…tot hij met een vriendelijke glimlach zijn pezige vingertjes in mijn poezelige voetje zette. Ik probeerde geen spier te vertrekken omdat ik Pip niet wilde afschrikken en zij zich ook had verheugd op ‘samen voetjes masseren’. Maar natuurlijk had ze dat meteen door; ‘Ik hoef niet meer voetjes te masseren mama, doet die meneer ook nagels lakken?’’
Tijd voor een heerlijke curry en een enorm verdiend Changbiertje bij het zwembad….morgen gaan we naar een eiland; Ko Chang, waar we een bungalow aan zee hebben gehuurd…even van onze campina-look afkomen en lekker chillen met prinses Pip en Mees de mini monnik.
Bij binnenkomst valt ons meteen weer op hoe ze hier op kinderen zijn ingesteld: speciale ingangen, altijd een helpende hand met kinderwagens, zelfs politie die het verkeer even omleidt als de kids uit een tuk tuk worden getild. Het lijkt wel een koninklijk paar. Mensen vliegen op hen af, aaien over hun bol, maken gevraagd en ongevraagd foto’s en beginnen in werkelijk alle talen te praten. Zodra we zelf een foto van de kinderen willen maken staan er ineens 20 mensen mee te fotograferen. Heel bizar. Een groep Chinezen heeft de kids het hele tempelcomplex gevolgd. We leggen aan de kinderen uit dat al deze mensen niet vaak kindjes met blauwe ogen en blonde haren zien en dat ze zelf moeten aangeven wat ze wel en niet willen. Op het einde van de dag zijn de kinderen het beu en trekken ze een gekke bek of een sjaal over hun gezicht als er weer een camera op hun gericht wordt.
Onderweg eten we op een marktje. Tom ka kai soep, pad thai gai, dragonfruit-sapjes; we overeten onszelf bij elke maaltijd omdat het zo lekker is! Mees is dol op pad thai (noodles) en Pip op verse fruitsapjes.
Na het eten komen we een monnik tegen die contact maakt met Mees. Hij geeft ons 4 kettinkjes met goudkleurige boeddha hangertjes eraan. De kinderen zijn erg onder de indruk en vragen wat zo’n meneer in een oranje jurk de hele dag doet. Ja, leg dat maar eens even uit. Wat is bidden? Waarom doet hij dat dan? En heeft hij ook kindjes? We doen een poging het een en ander uit te leggen en er blijft iets hangen: respect. Bij de volgende tempel ziet Mees een paar monniken. Hij stapt erop af, houdt zijn handen gevouwen tegen zijn neus aan en buigt voorover. De monniken staan even perplex te kijken als wij. Bij de ingang van de tempel komt er net een groep monniken naar buiten. Ze komen weer op Mees af en lopen hand in hand met hem de trappen op en af. Mees vindt het helemaal geweldig en laat zich rondsjouwen. De monniken zien de ketting om zijn nek en zijn weer onder de indruk. Weer buigt Mees voor de monniken met zijn handjes gevouwen tegen zijn neus. Mees de mini monnik.
Vandaag bezoeken we de snakefarm van het Rode Kruis in Bangkok. Indrukwekkende demonstratie over allerlei soorten slangen en hoe ermee om te gaan. Een slang heeft een pokkenhumeur en bijt een verzorger. De verzorger vertrekt geen spier, haalt de slang uit zijn arm en zegt: no problem, not poison en komt met de volgende slang aanlopen….een dikke vette Birmese albino Python. Uiteraard wordt Mees weer uit het publiek gehaald om ‘gezellig’ met deze grote lange slang op de foto te gaan. Eerst met verzorgers, daarna alleen met de enorme slang. Na het bijtincidentje was ik toch iets minder relaxt en stond ik in de aanslag om deze slang eigenhandig te wurgen bij de eerste verkeerde beweging. Natuurlijk gebeurde er niks behalve de 824 foto’s die er gemaakt werden. Uiteindelijk hebben we zelfs nog een familiefoto met onze lange Birmese vriend gemaakt….en dan te bedenken dat ik eigenlijk hartstikke bang ben voor slangen! Maarja, moest natuurlijk wel even aan de kinderen voor doen hoe je zo’n slang dan omhangt en hoe lekker koud hij aanvoelt als je hem aait (GADVERDAMMMMUUUUHHH!!!!!!). Weer een grensje verlegd vandaag….
Ik nam Pip nog even mee voor een ontspannende massage. Weer een klein inschattingsfoutje. Een heel lief klein thais mannetje kan nooit veel kwaad…dacht ik…tot hij met een vriendelijke glimlach zijn pezige vingertjes in mijn poezelige voetje zette. Ik probeerde geen spier te vertrekken omdat ik Pip niet wilde afschrikken en zij zich ook had verheugd op ‘samen voetjes masseren’. Maar natuurlijk had ze dat meteen door; ‘Ik hoef niet meer voetjes te masseren mama, doet die meneer ook nagels lakken?’’
Tijd voor een heerlijke curry en een enorm verdiend Changbiertje bij het zwembad….morgen gaan we naar een eiland; Ko Chang, waar we een bungalow aan zee hebben gehuurd…even van onze campina-look afkomen en lekker chillen met prinses Pip en Mees de mini monnik.
-
29 Oktober 2013 - 19:11
Sylvia Marsman:
Klinkt super....fijn dat de mini's genieten. Verheug me al op jullie volgende verhaal. -
29 Oktober 2013 - 19:27
Wieteke:
Wow!!! Super om weer te lezen! Geweldig! Heerlijk een eiland straks! Jaloers!!!!! Xx -
29 Oktober 2013 - 19:32
[O] Ma HENRIETTE:
Alweer een leuk verhaal. Leuk om te lezen...leuke schrijfstijl....en eindelijk vakantie dus.... op naar het volgende verhaal. -
29 Oktober 2013 - 19:35
Sandra Nijskens:
Klinkt als een enorm indrukwekkende ervaring! Fijn de kinderen er zo goed in mee gaan. Geniet ze!
Kus, Sandra -
29 Oktober 2013 - 19:51
Cees:
Ik heb mijn ogen nat gelachen vanwege de avonturen van Pip en Mees. Wat heerlijk voor hen dat ze zo vrij met iedereen, die het goed bedoelt, om kunnen gaan. En als je goed bevriend bent met Boeddha dan sta je er goed voor....zeker in Thailand. WAI, Cees -
29 Oktober 2013 - 19:54
Joachim:
Heeee! Superleuk verhaal. Wat een belevenissen allemaal. En die ranzige gele slang! Smerig gewoon! Kan niet wachten op het volgende verhaal. Groetjessss Jo -
29 Oktober 2013 - 20:53
Wil En An:
Hè travelers,
Geweldig om te lezen dat jullie het zo goed hebben. Hier dezelfde drukte en het gaat maar door.
Gisteren 20 weken echo gehad en alles is goed en zit erop en eraan.
Wij wilden jullie op deze manier even vanuit onze kant op de hoogte hoeden.
Nou familie Blom wij zeggen enjoy en we lezen graag jullie volgende avontuur.
Wil en An -
29 Oktober 2013 - 21:00
Olga :
Heerlijk verhaal! Leuk dat de kids zo opgaan in hun nieuwe omgeving. Ik kijk
alweer uit naar je volgende post! X -
29 Oktober 2013 - 21:18
HW Hofs:
Leuk hoor! Boze tongen beweren dat de demonstratieslangen vh rode kruis geen gif meer hebben. De mannen gaan wel erg luchtig met ze om. Bijten deden ze niet bij ons. Spectaculair was t wel. Ben benieuwd naar de foto met de boa...
Groet vanuit Costa Rica. HW -
29 Oktober 2013 - 22:14
Marijke ELema:
Wat een heerlijke verhalen! X M en R -
31 Oktober 2013 - 18:05
(ome) Mark En (tante) Lien:
Wow wat een leuke verhalen weer.. en jij weet t ook wel te brengen he frouke. Nu lekker genieten aan het strand! Zijn weer benieuwd naar jullie volgende verhalen. Groetjes! X ons -
03 November 2013 - 00:06
Es:
Hahaha, super leuk om te lezen, zie t helemaal voor me! Kom maar op met t volgende verhaal! En blijf in tussen vooral genieten! X -
08 November 2013 - 21:52
Fenke:
Hè familie!! Wat een heerlijke verhalen!! Optimaal genieten.. Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
