Sukothai per fiets, Chiang Wow per Ollie!
Door: Frouke
Blijf op de hoogte en volg Erwin, Frouke, Pip, Mees
14 November 2013 | Thailand, Chiang Mai
Geef een Nederlander een fiets en hij heeft een topdag. Zet een Nederlander met kinderen op een fiets en je hebt een topattractie. We overwegen een fototoeslag in te voeren….geloof dat de kids inmiddels zo vaak gefotografeerd zijn, dat ze herkend gaan worden als ze ooit in China of Japan zijn….
Voor 75 cent per dag huren we een fiets met een kinderzitje erop. We crossen door Sukothai met een grote glimlach en een enorm gevoel van vrijheid….Sukothai staat bekend om zijn prachtige tempels uit de 15e eeuw. We snappen nu waarom! De omgeving is schitterend…tempels, grote boedhha’s, kleine meertjes vol met roze lelies en witte lotusbloemen….en monniken. De kinderen maken er een sport ze te spotten en te groeten. Een dagvullende taak.
We staan vroeg op om alle tempels per fiets te bezoeken en ’s middags als het echt warm wordt lekker bij het zwembad door te brengen. Het hotel waar we zitten heeft een prachtige tuin met lampionnen in de bomen en kooitjes met vogeltjes in alle soorten en maten. Hun gekwetter combineert mooi met het geluid van de krekels. Speciale interesse is er voor de schildpadjes tegenover onze ‘familyroom’. In het vijvertje voor onze kamer stikt het van de kikkers en 1 heel slim slangetje die zichzelf in het paradijs waant met zo’n overvol vijvertje…de snacks drijven letterlijk voorbij…
De kids blijven vragen om Phad Thai Gai (thaise noodles met ei, pinda’s, tauge en kip, of zoals het Mees het noemt: ‘slierten met ei’. Erwin knutselt met een elastiekje en een servetje speciale chopchicks voor beginners in elkaar…Pip vindt het fantastisch en over onze schouders loeren de andere bezoekers naar elke beweging die ze maakt. Mees wil ook het ‘selluf doen met stokken’…dat resulteert in een grote berg slierten overal, maar niet in de buurt van zijn mond. Helpen is echt niet toegestaan, want Mees is ‘echt al hele grote jongen die al bijna 3 jaar is’. Als we hem toch een handje helpen zegt mees: ‘ik heb je waars geschuwd’ en gaat door het lint….hij gilt vervolgens dat we ‘ nu even niet meer zijn grote ffffriend zijn en niet meer op zijn feestje moguh komuuhh’. We weten ons gezicht strak in de plooi te houden en als ook het laatste sliertjuuh onder een luide ‘oneeeee’ op de grond is gevallen stappen we weer op de fiets.
Dan komt Pip erachter dat ze haar babypop –alias baby bente- is verloren. Ze sleept haar ‘schatje’ overal me naar toe…soms onder haar shirt, want dan is ze weer ‘even zwanger’. Uiteindelijk komt de toiletdame van het tempelcomplex met haar pop op de proppen. Ze springt de dame om haar nek en beide dames scheeuwen het uit van plezier. Ik moet een foto maken van een supergelukkige Pip met de toiletdame en haar popje, waarna ze tevreden weer op de fiets stapt. Baby Bente krijgt nog wel een standje…’weglopen mag je nooit meer doen, want dan schrikt ik me een hoed. je moet altijd voor mij blijven lopen Baby Bente, dan kan ik je blijven zien.’ Aldus onze vierjarig kopieerapparaat. Daarna stopt ze de pop weer onder haar jurkje en brengen we haar in hoogzwangere toestand weer naar huis…waar ze 5 minuten later bevalt van een baby. Ze noemt haar baby Bente. Verrassend.
Na Sukothai reizen we door naar Chiang Dao waar we een geweldig huisje in de bergen hebben. Wat een rust en wat een ruimte! We dopen het hier om tot Chiang Wow; 2 slaapkamers, 2 badkamers, een eigen terras met uitzicht op de bergen. Het eten in het restaurant is het lekkerste tot nu toe. We besluiten meteen langer te blijven hier. De volgende dag vieren we mijn verjaardag met een ontbijt op bed met pannenkoeken met fruit en honing en goede koffie (Erwins gelukzalige blik was goud waard!!). We maken een wandeling naar een tempel in de bergen. Wel even 500 traptreden op, maar het is absoluut de moeite waard. De kids lopen zelf naar boven en beneden en vergeten te klagen omdat er zoveel moois te zien is..Vogels, grote vlinders, bloemen, grote spinnen, boedha’s en monniken….wat een topverjaardag. Zo wil ik ‘m elk jaar wel vieren….
En eindelijk ging dan ook Pips wens in vervulling; rijden op een echte Ollie ‘met een bank op zijn rug’. Bij een olifanten trainingscentrum worden de olifanten eerst lekker gebadderd en mogen we ze daarna bananen voeren. Best spannend, maar zodra Mees het gedaan heeft, kan Pip natuurlijk niet achterblijven. Daarna een ritje door de jungle. Wat een geweldige ervaring is dit voor de kinderen zeg! Hun oogjes glimmen de rest van de dag .
We zijn bijna 3 weken onderweg en kijken nu al terug op onvergetelijke ervaringen in Thailand….Ondertussen onderzoeken Erwin en ik de volgende stappen van de reis….We merken dat met name Mees toch wat meer behoefte heeft aan rustmomenten om alle indrukken te verwerken. Hij lijkt ook wat meer moeite te hebben op hele warme dagen. Mees doet zich dan wel vaak voor als een heel stoer binkie, maar blijft uiteindelijk wel een gevoelig mannetje van 2 jaar. We merken dat hij sneller over stuur raakt als dingen niet gaan zoals hij wil of had bedacht. We besluiten daarom onze reisdagen tot een minimum te beperken en meer rust en zwembadtijd in te plannen. Go slow is ons nieuwe motto...Het is (en blijft) voorlopig vakantie!
Voor 75 cent per dag huren we een fiets met een kinderzitje erop. We crossen door Sukothai met een grote glimlach en een enorm gevoel van vrijheid….Sukothai staat bekend om zijn prachtige tempels uit de 15e eeuw. We snappen nu waarom! De omgeving is schitterend…tempels, grote boedhha’s, kleine meertjes vol met roze lelies en witte lotusbloemen….en monniken. De kinderen maken er een sport ze te spotten en te groeten. Een dagvullende taak.
We staan vroeg op om alle tempels per fiets te bezoeken en ’s middags als het echt warm wordt lekker bij het zwembad door te brengen. Het hotel waar we zitten heeft een prachtige tuin met lampionnen in de bomen en kooitjes met vogeltjes in alle soorten en maten. Hun gekwetter combineert mooi met het geluid van de krekels. Speciale interesse is er voor de schildpadjes tegenover onze ‘familyroom’. In het vijvertje voor onze kamer stikt het van de kikkers en 1 heel slim slangetje die zichzelf in het paradijs waant met zo’n overvol vijvertje…de snacks drijven letterlijk voorbij…
De kids blijven vragen om Phad Thai Gai (thaise noodles met ei, pinda’s, tauge en kip, of zoals het Mees het noemt: ‘slierten met ei’. Erwin knutselt met een elastiekje en een servetje speciale chopchicks voor beginners in elkaar…Pip vindt het fantastisch en over onze schouders loeren de andere bezoekers naar elke beweging die ze maakt. Mees wil ook het ‘selluf doen met stokken’…dat resulteert in een grote berg slierten overal, maar niet in de buurt van zijn mond. Helpen is echt niet toegestaan, want Mees is ‘echt al hele grote jongen die al bijna 3 jaar is’. Als we hem toch een handje helpen zegt mees: ‘ik heb je waars geschuwd’ en gaat door het lint….hij gilt vervolgens dat we ‘ nu even niet meer zijn grote ffffriend zijn en niet meer op zijn feestje moguh komuuhh’. We weten ons gezicht strak in de plooi te houden en als ook het laatste sliertjuuh onder een luide ‘oneeeee’ op de grond is gevallen stappen we weer op de fiets.
Dan komt Pip erachter dat ze haar babypop –alias baby bente- is verloren. Ze sleept haar ‘schatje’ overal me naar toe…soms onder haar shirt, want dan is ze weer ‘even zwanger’. Uiteindelijk komt de toiletdame van het tempelcomplex met haar pop op de proppen. Ze springt de dame om haar nek en beide dames scheeuwen het uit van plezier. Ik moet een foto maken van een supergelukkige Pip met de toiletdame en haar popje, waarna ze tevreden weer op de fiets stapt. Baby Bente krijgt nog wel een standje…’weglopen mag je nooit meer doen, want dan schrikt ik me een hoed. je moet altijd voor mij blijven lopen Baby Bente, dan kan ik je blijven zien.’ Aldus onze vierjarig kopieerapparaat. Daarna stopt ze de pop weer onder haar jurkje en brengen we haar in hoogzwangere toestand weer naar huis…waar ze 5 minuten later bevalt van een baby. Ze noemt haar baby Bente. Verrassend.
Na Sukothai reizen we door naar Chiang Dao waar we een geweldig huisje in de bergen hebben. Wat een rust en wat een ruimte! We dopen het hier om tot Chiang Wow; 2 slaapkamers, 2 badkamers, een eigen terras met uitzicht op de bergen. Het eten in het restaurant is het lekkerste tot nu toe. We besluiten meteen langer te blijven hier. De volgende dag vieren we mijn verjaardag met een ontbijt op bed met pannenkoeken met fruit en honing en goede koffie (Erwins gelukzalige blik was goud waard!!). We maken een wandeling naar een tempel in de bergen. Wel even 500 traptreden op, maar het is absoluut de moeite waard. De kids lopen zelf naar boven en beneden en vergeten te klagen omdat er zoveel moois te zien is..Vogels, grote vlinders, bloemen, grote spinnen, boedha’s en monniken….wat een topverjaardag. Zo wil ik ‘m elk jaar wel vieren….
En eindelijk ging dan ook Pips wens in vervulling; rijden op een echte Ollie ‘met een bank op zijn rug’. Bij een olifanten trainingscentrum worden de olifanten eerst lekker gebadderd en mogen we ze daarna bananen voeren. Best spannend, maar zodra Mees het gedaan heeft, kan Pip natuurlijk niet achterblijven. Daarna een ritje door de jungle. Wat een geweldige ervaring is dit voor de kinderen zeg! Hun oogjes glimmen de rest van de dag .
We zijn bijna 3 weken onderweg en kijken nu al terug op onvergetelijke ervaringen in Thailand….Ondertussen onderzoeken Erwin en ik de volgende stappen van de reis….We merken dat met name Mees toch wat meer behoefte heeft aan rustmomenten om alle indrukken te verwerken. Hij lijkt ook wat meer moeite te hebben op hele warme dagen. Mees doet zich dan wel vaak voor als een heel stoer binkie, maar blijft uiteindelijk wel een gevoelig mannetje van 2 jaar. We merken dat hij sneller over stuur raakt als dingen niet gaan zoals hij wil of had bedacht. We besluiten daarom onze reisdagen tot een minimum te beperken en meer rust en zwembadtijd in te plannen. Go slow is ons nieuwe motto...Het is (en blijft) voorlopig vakantie!
-
14 November 2013 - 11:31
Judith:
Oh, wat een heerlijk verhaal weer Frouke! Een onvergetelijke verjaardag. Ik zie 'meester' Mees als super zelfstandige peuter in de weer met zijn eetstokjes. Tot de volgende update en go slooooowww:) -
14 November 2013 - 11:59
Margot:
Fijn he om je kids een andere cultuur te showen? Ik geniet van jullie verhalen. En kijk natuurlijk stiekem mee voor een eigen avontuur met twee meisjes straks!
Chillse daar! Xx -
14 November 2013 - 12:40
Sandra Nijskens:
Prachtig verhaal en wat een mooie foto's weer! Genieten, genieten... Enjoy!
Xx Sandra -
14 November 2013 - 16:00
(o) Ma Henriette En Opa Cees:
Wat een prachtig verhaal over ons gevoelige doe het zelvertje Mees en de zoveelste bevalling van baby Bente.
En wat prettig dat je jezelf herkent..en go slow is net als slow food cooking....great!!!
We genieten van elk bericht elke foto en elke whatsapp........
Nu al benieuwd naar het volgende bericht.....
Liefs van ons xx -
15 November 2013 - 15:51
Marco:
Go sloooooooooooooooooooooooowwwwwwwwwwwwwwwwww... hou dat vooral vast voor de rest van jullie trip. Hier kennen ze het woord niet eens... zelfs de oude dames achter de rollators geven extra gas, om nog net even het zebrapad op te schieten, zodat je vol in de ankers moet! X co -
17 November 2013 - 12:32
Jolanda Zeeven:
Hoi Erwin en Frouke, in 1 ruk jullie verhalen tot nu toe gelezen en de foto's bekeken, super dat jullie zo'n mooie reis met de kinderen maken. leuk om te lezen hoe makkelijk ze met nieuwe en vreemde dingen omgaan. Ik kijk nu al weer uit naar het volgende verhaal, maar relaxen jullie maar lekker, wij kunnen nog wel even wachten en jullie hebben tenslotte vakantie! Groetjes van Jolanda -
06 December 2013 - 20:54
Rian Roos (salt & Pepper):
He Erwin, Frouke, Mees en Pip,
Wat een ongelooflijk plezier heb ik hier (he dat rijmt) om jullie reisverslagen te lezen en jullie foto's te bekijken, hoe supertof hebben jullie het!!
Dit word zo'n grote super parel aan jullie ketting van herinneringen..
Heel veel plezier nog!!
Groetjes Rian en voor Mees en Pip natuurlijk een dikke vette klapzoen!
ps ik weet niet wie van jullie 2 de verhalen schrijft? maar ik zeg talent..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
